Wszyscy pacjenci mieli wystarczającą funkcję wątroby, hematologiczną i nerek (klirens kreatyniny, .50 ml na minutę) podczas badania przesiewowego. Pacjenci byli wykluczani, jeśli mieli chorobę obwodową stopnia 3. lub 4. (lub stopnia 2 z bólem) w ciągu 14 dni przed randomizacją lub niewydolnością serca klasy III lub IV w Nowym Jorku. Protokół badania, który jest dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu, został zatwierdzony przez instytucjonalne komisje przeglądowe wszystkich uczestniczących instytucji. Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę.
Projekt badania
Pacjenci zostali losowo przydzieleni, w stosunku 1: 1, do otrzymania karfilzomibu z lenalidomidem i deksametazonem (grupa karfilzomibu) lub lenalidomidem i samym deksametazonem (grupa kontrolna) w 28-dniowych cyklach do czasu wycofania zgody, progresji choroby lub wystąpienia niedopuszczalnego efekty toksyczne. Randomizacja była stratyfikowana zgodnie z poziomem .2-mikroglobuliny (<2,5 mg na litr vs. .2,5 mg na litr), poprzedniej terapii bortezomibem (bez odpowiedzi twierdzącej) i poprzedniej terapii lenalidomidem (bez odpowiedzi twierdzącej). Karfilzomib podawano w 10-minutowej infuzji w dniach 1, 2, 8, 9, 15 i 16 (dawka początkowa, 20 mg na metr kwadratowy w dniach i 2 cyklu 1, dawka docelowa, 27 mg na metr kwadratowy, następnie ) podczas cykli od do 12 oraz w dniach 1, 2, 15 i 16 podczas cykli 13 do 18, po których carfilzomib przerwano. Lenalidomid (25 mg) podawano w dniach do 21. Deksametazon (40 mg) podawano w dniach 1, 8, 15 i 22. Leczenie wstępne i po dożylnym uwodnieniu (250 do 500 ml) było wymagane podczas cyklu 1. Nawadnianie wstępne może być kontynuowane w kolejnych cyklach według uznania badacza. Pacjenci w obu grupach otrzymywali tylko lenalidomid i deksametazon poza cyklem 18 do progresji choroby. Pacjenci otrzymywali również profilaktykę przeciwwirusową i przeciwzakrzepową.
Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od progresji w populacji, która miała zamiar leczyć. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały przeżycie całkowite, szybkość odpowiedzi ogólnej (odpowiedź częściowa lub lepsza), czas trwania odpowiedzi, jakość życia związaną ze zdrowiem i bezpieczeństwo. Częstotliwość korzyści klinicznych (minimalna lub lepsza reakcja) była punktem rozpoznawczym.
Badanie zostało zaprojektowane przez pierwszego, drugiego, następnego i ostatniego autora oraz sponsora, firmę Onyx Pharmaceuticals. Dane zostały zebrane i przeanalizowane przez sponsora; wszyscy autorzy mieli dostęp do danych. Pierwszy autor przygotował wstępną wersję manuskryptu we współpracy ze sponsorem i płatnikiem medycznym opłaconym przez sponsora. Wszyscy autorzy wnieśli wkład w kolejne projekty, podjęli decyzję o przesłaniu manuskryptu do publikacji oraz gwarantowali dokładność i integralność danych i analiz oraz wierność badania do protokołu.
Oceny
Odpowiedzi na leczenie i postęp choroby oceniano centralnie w zaślepiony sposób przez niezależny komitet przeglądowy. Oceny chorób przeprowadzono za pomocą Międzynarodowych Kryteriów Odpowiedzi dla Grupy Roboczej MSZ 11, przy minimalnej odpowiedzi zdefiniowanej zgodnie z kryteriami Europejskiego Towarzystwa Krwi i Przeszczepu Szpiku.12,13
Oceny choroby przeprowadzono w dniu każdego cyklu. Po zakończeniu leczenia pacjentów obserwowano w kierunku stanu chorobowego (jeśli nie mieli progresji choroby podczas leczenia) i przeżywali co 3 miesiące przez okres do roku i przeżywali co 6 miesięcy. Jakość życia związaną ze stanem zdrowia oceniano za pomocą kwestionariusza Europejskiej Organizacji Badań i Leczenia Raka Jakości Życia Raka (QLQ-C30).
Dane o zdarzeniach niepożądanych zbierano do 30 dni po podaniu ostatniej dawki leczenia badawczego, a zdarzenia były klasyfikowane zgodnie z Ogólnymi Kryteriami Terminologii dla zdarzeń niepożądanych National Cancer Institute for Adverse Events, wersja 4.0. Niezależny komitet monitorujący dane i bezpieczeństwo okresowo sprawdzał niezaślepione dane dotyczące bezpieczeństwa.
Analiza statystyczna
Pierwotny punkt końcowy został oceniony przy użyciu grupowego projektu sekwencyjnego z jedną planową analizą pośrednią. Ogółem, wymagane było 526 zdarzeń (progresja lub śmierć choroby), aby zapewnić 90% mocy wykrywania 25% zmniejszenia ryzyka postępu choroby lub zgonu (współczynnik ryzyka 0,75) przy jednostronnym poziomie istotności 0,025. Analiza pośrednia miała zostać przeprowadzona po wystąpieniu około 420 zdarzeń (80% planowanej sumy). Przestrzeń graniczną O Brien-Fleming dla obliczenia skuteczności obliczono za pomocą funkcji alfa-wydawania Lan-DeMets na podstawie liczby zdarzeń obserwowanych w dniu wyłączenia danych.15,16 Wszystkie podane wartości P są dwuwartościowe. jednostronny.
Jeśli w międzyczasie wystąpiła istotna różnica między grupami w przeżyciu bez progresji, drugorzędowe punkty końcowe miały być kolejno przebadane w kolejności całkowitego przeżycia, ogólnego odsetka odpowiedzi i jakości życia związanej ze zdrowiem, z których każdy był jednym
[przypisy: dentysta olsztyn, asumin, łokieć golfisty ]
Powiązane tematy z artykułem: asumin dentysta olsztyn łokieć golfisty