Choroba wirusowa Ebola w Demokratycznej Republice Konga AD 5

Biorąc pod uwagę umiarkowane miano wirusa w surowicy, nie można było uzyskać kompletnych sekwencji, ale tylko 2270 bp z jednej próbki i 12,501 bp z drugiej próbki. Analiza tych częściowych sekwencji wykazała identyczność w 100% z pełną sekwencją uzyskaną uprzednio, co dodatkowo sugeruje, że obecny wybuch w DRC jest spowodowany jednorazowym wprowadzeniem tego nowego wariantu EBOV do populacji ludzkiej. W przeciwieństwie do podobieństwa między wariantem Boende a innymi afrykańskimi wariantami równikowymi (zwłaszcza EBOV / H.sap / COD / 95 / Kikwit-13709), sekwencja genu izololi Lokolia wykazała jedynie 96,8% identyczności (różnica 3,2%) z Warianty zachodnioafrykańskie z 601 mutacjami w porównaniu z wariantem gwinejskim (KJ660347) i 602 mutacjami w porównaniu z wariantem Sierra Leone (KM233116).
Dyskusja
EVD pojawił się po raz pierwszy w populacji ludzkiej w 1976 roku, powodując niemal równoczesne, ale niepowiązane, wybuchy epidemii w Zairze (obecnie DRK) i Sudanie (obecnie Sudanie Południowym). Szczep EBOV wywołujący obecny wybuch choroby w DRK jest najbardziej powiązany z innym wariantem EBOV, który został wyizolowany od pacjenta w Kikwit (następnie w Zairze) w 1995 r. Na podstawie genetycznej charakterystyki wirusa, wraz z geograficzne położenie ogniska, jasne jest, że obecny wybuch choroby w DRK jest niezależnym wydarzeniem, które nie ma związku epidemiologicznego ani wirusologicznego z trwającą epidemią w Afryce Zachodniej.9
Wzrost i spadek liczby przypadków EVD w rejonie Boende w okresie od lipca do października 2014 r. Sugeruje, że obecny wybuch epidemii EVD w DRK prawdopodobnie będzie typowy dla innych wybuchów epidemii EVD w Afryce równikowej – to znaczy, że charakteryzuje się stosunkowo niską częstością rozprzestrzeniania się wirusa (prawdopodobnie pochodzący z lokalnego rezerwuaru zwierząt) i łańcuchy transmisji z człowieka na człowieka, które są kontrolowane w ciągu 2 do 3 miesięcy. Prawie jedna trzecia przypadków (21 z 69) w tym wybuchu wydaje się być wynikiem bezpośredniego kontaktu ze sprawą indeksu. W kolejnych łańcuchach transmisji, każdy pacjent generował stosunkowo niewiele wtórnych przypadków, a średnia liczba reprodukcji przypadku (R = 0,84) była poniżej wartości progowej dla trwałej transmisji (tj. R <1).
Istnieje co najmniej pięć możliwych powodów, dla których wcześniejsze wybuchy epidemii EVD w Afryce równikowej i obecny wybuch epidemii w DRK były mniejsze niż obecna epidemia w Afryce Zachodniej. Po pierwsze, praktyki kulturowe związane z EVD są różne w przypadku Afryki równikowej i Afryki Zachodniej, więc zachowania i zwyczaje w Afryce równikowej niosą mniejsze ryzyko infekcji wśród potencjalnych kontaktów. Jednakże obyczaje w dwóch regionach Afryki wydają się mieć wiele wspólnego – w sposób, w jaki krewni i przyjaciele uczestniczą w chorobie oraz w obrządkach pogrzebowych i praktykach pogrzebowych, z których wszystkie wiążą się z cielesnym kontaktem. W obu regionach istnieją przykłady zastosowania niemedycznej diagnostyki i terapii (przez zielarzy, wróżbitów, uzdrowicieli i pastorów), niedostatecznej dostępności środków dezynfekcyjnych i wyposażenia ochronnego oraz braku wiedzy o higienie mikrobiologicznej przez pracowników służby zdrowia, wraz z lokalny sprzeciw wobec środków w zakresie zdrowia publicznego zaproponowany przez władze krajowe.
Drugi możliwy powód, dla którego epidemie EVD były mniejsze w Afryce równikowej, to fakt, że infekcje i choroby powodowane przez warianty EBOV charakterystyczne dla Afryki równikowej, w tym wariant, który pojawił się w okręgu Boende, mają inny przebieg kliniczny niż w Afryce Zachodniej, z różnymi konsekwencjami epidemiologicznymi. Stwierdziliśmy, że ekwatorialne i zachodnioafrykańskie warianty EBOV różnią się genetycznie, podobnie jak Baize i wsp. 9 Ponadto, różnorodność genetyczna izolatów afrykańskich równikowych wydaje się być niska, w porównaniu z rozległymi odmianami, w tym wieloma niesynonimicznymi mutacjami, które został zidentyfikowany wśród zachodnioafrykańskich izolatów EBOV, mimo że równikowe afrykańskie odmiany zostały zebrane przez okres prawie czterech dekad.10 Na tym tle nie ma obecnie dowodów na to, że warianty z tych dwóch regionów są powiązane z takimi czynnikami jak różnice w okres zakaźny, przypadek śmiertelny lub częstość występowania choroby krwotocznej.
Trzecim możliwym wytłumaczeniem mniejszych wybuchów w Afryce równikowej, takich jak ta w rejonie Boende, jest to, że w większości zdarzały się w odległych obszarach zalesionych, gdzie liczba kontaktów ludzkich jest ograniczona w małych populacjach żyjących w niskiej gęstości, z rzadkimi przypadkami. lub wolne połączenia drogowe, rzeczne lub lotnicze. W przeciwieństwie do Gwinei, Liberii i Sierra Leone, gdzie wsie, miasta i stołeczne miasta są połączone rozległą siecią ścieżek, polnych dróg i brukowanych autostrad
[hasła pokrewne: instax allegro, nerwiak zarodkowy, tabela pomiarów ciśnienia tętniczego ]