Gefitynib lub karboplatyna-paklitaksel w gruczolakoraku płucnym

Poprzednie niekontrolowane badania sugerowały, że leczenie pierwszego rzutu gefitynibem byłoby skuteczne u wybranych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc. Metody
W tym etapie 3, otwartym badaniu, losowo przydzieliliśmy wcześniej nieleczonych pacjentów w Azji Wschodniej, którzy mieli zaawansowanego gruczolakoraka płucnego i którzy byli niepalącymi lub byłymi lekkimi palaczami, aby otrzymać gefitinib (250 mg na dobę) (609 pacjentów) lub karboplatynę (w dawka obliczona dla wytworzenia obszaru pod krzywą 5 lub 6 mg na mililitr na minutę) plus paklitaksel (200 mg na metr kwadratowy powierzchni ciała) (608 pacjentów). Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia bez progresji.
Wyniki
12-miesięczne wskaźniki przeżycia wolnego od progresji wynosiły 24,9% dla gefitynibu i 6,7% dla paklitakselu z karboplatyną. Badanie spełniło swój pierwotny cel, jakim jest wykazanie nie gorszej jakości gefitinibu, a także wykazało jego wyższość w porównaniu z karboplatyną-paklitakselem pod względem przeżycia wolnego od progresji w populacji, która miała zamiar leczyć (współczynnik ryzyka progresji lub śmierci, 0,74; 95% przedział ufności [CI], 0,65 do 0,85, P <0,001). W podgrupie 261 pacjentów, którzy byli dodatni pod względem mutacji receptora naskórkowego genu czynnika wzrostu (EGFR), przeżycie wolne od progresji było znacznie dłuższe u tych, którzy otrzymywali gefitinib, niż u pacjentów, którzy otrzymywali paklitaksel z karboplatyną (współczynnik ryzyka progresji lub śmierci, 0,48 95% CI, 0,36 do 0,64, P <0,001), podczas gdy w podgrupie 176 pacjentów, którzy byli ujemni pod względem mutacji, czas przeżycia bez progresji był znacznie dłuższy u pacjentów otrzymujących paklitaksel z karboplatyną (współczynnik ryzyka progresji lub zgonu z gefitynib, 2,85, 95% CI, 2,05 do 3,98, P <0,001). Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były wysypka lub trądzik (u 66,2% pacjentów) i biegunka (46,6%) w grupie gefitinibu i działanie neurotoksyczne (69,9%), neutropenia (67,1%) i łysienie (58,4%) w karboplatynie. grupa paklitakselu.
Wnioski
Gefitinib przewyższa karboplatynę-paklitaksel jako wstępne leczenie gruczolakoraka płuc u osób niepalących lub byłych lekkich palaczy w Azji Wschodniej. Obecność w guzie mutacji genu EGFR jest silnym predyktorem lepszego wyniku leczenia gefitynibem. (Numer ClinicalTrials.gov, NCT00322452.)
Wprowadzenie
Inhibitory kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) mają kliniczną skuteczność w porównaniu z najlepszą opieką wspomagającą1 lub standardową chemioterapią 2, gdy są podawane jako terapia drugiej lub trzeciej linii zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuc. Leczenie inhibitorami kinazy tyrozynowej EGFR jest najskuteczniejsze u kobiet, u pacjentów, którzy nigdy nie palili, u pacjentów z gruczolakorakiem płuc i u pacjentów pochodzenia azjatyckiego. W tych populacjach leczenie to wiąże się z korzystnymi odsetkami obiektywnych odpowiedzi, przeżycia wolnego od progresji i całkowitego przeżycia.1,3,4 Te populacje mają również stosunkowo wysoką częstość występowania mutacji somatycznych w regionie genu EGFR, który koduje domena kinazy tyrozynowej.5,6 Badania wykazały, że u pacjentów z gruczolakorakiem płuc, którzy mieli delecję pary zasad przy eksonie 19 (del746_A750) lub mutacją punktową w eksonie 21 (L858R), nowotwory wykazywały dużą reakcję na inhibitory kinazy tyrozynowej EGFR , 7-9 i kolejne badania nad leczeniem pierwszego rzutu tymi lekami wykazały obiektywne wskaźniki odpowiedzi od 54,8 do 81,6% i przeżycie wolne od progresji od 9,7 do 13,3 miesiąca u pacjentów z tymi mutacjami.10-12
Na podstawie tych i innych badań, 1,4,13-16 postawiliśmy hipotezę, że w wybranej populacji leczenie pierwszego rzutu z doustnym inhibitorem kinazy tyrozynowej EGFR będzie co najmniej tak samo skuteczne jak chemioterapia karboplatyną-paklitakselem
[hasła pokrewne: instax allegro, zdrowie fizyczne definicja, wirus jc ]