Próba krótkoterminowej terapii przeciwdrobnoustrojowej w zakażeniu śródbębnowym AD 3

Rejestracja, losowanie i leczenie. Wszyscy zapisani pacjenci mieli skomplikowaną infekcję wewnątrzbrzuszną i odpowiednią kontrolę źródła. Grupę kontrolną stanowiły pacjenci, którzy otrzymywali antybiotyki przez 2 dni po ustąpieniu gorączki, leukocytozy i niedrożności jelit, maksymalnie 10 dni leczenia, a grupa eksperymentalna otrzymała stały kurs antybiotyków przez 4 . dni kalendarzowe. Od sierpnia 2008 r. Do sierpnia 2013 r. Losowo przeprowadzono 518 pacjentów. Jeden pacjent wycofał zgodę po randomizacji. Trzydzieści dni obserwacji wykonano u 99,8% pacjentów (ryc. 1).
Tabela 1. Tabela 1. Wyjściowa charakterystyka demograficzna i kliniczna, według badania. Średnia wieku pacjentów (. SE) wynosiła 52,2 . 1,0 roku (zakres od 16 do 88); większość pacjentów była płci męskiej, a skład grup rasowych i etnicznych był podobny w obu grupach. Średnia punktacja APACHE II dla infekcji wskaźnikowej wynosiła 10,1 . 0,3 (zakres od 0 do 29), najczęstszym źródłem zakażenia była okrężnica lub odbytnica, a jedna trzecia zakażeń była leczona za pomocą zabiegu przezskórnego (Tabela 1) . Pełne dane demograficzne znajdują się w tabeli S1 w dodatkowym dodatku, dostępnym pod adresem. Nie było różnic między dwiema badanymi grupami, na poziomie istotności mniejszym niż 0,05, w odniesieniu do każdej zmiennej demograficznej.
Przestrzeganie protokołu
Łącznie 211 z 258 pacjentów w grupie eksperymentalnej (81,8%), w porównaniu z 189 z 260 pacjentów w grupie kontrolnej (72,7%), ostatecznie otrzymało terapię przeciwdrobnoustrojową przez określony w protokole czas trwania (P = 0,02) (Ryc. 1). ). W grupie kontrolnej 10 pacjentów otrzymywało leczenie przez zbyt małą liczbę dni, w tym 7 pacjentów, u których nadal występowała podwyższona liczba białych krwinek i 4 pacjentów z trwającą dysfunkcją przewodu pokarmowego po przerwaniu leczenia. Wśród innych pacjentów, którzy nie otrzymali przypisanej terapii, 26 otrzymywało terapię przez mniej niż 10 dni (ale dłużej niż to wymagane zgodnie z ich fizjologicznymi ustaleniami) i 35 otrzymywało terapię przez więcej niż 10 dni. U niektórych pacjentów w grupie kontrolnej początkowy przebieg leczenia przeciwbakteryjnego został przedłużony z powodu drugiej infekcji i uznano, że naruszają one protokół; 6 z tych pacjentów miało zakażenie w miejscu operacyjnym, 8 miało nawracające zakażenie wewnątrzbrzuszne, a miało chorobę zakaźną z powodu infekcji pozabrzusznej.
W grupie eksperymentalnej wszystkie 47 pacjentów, którzy nie przestrzegali protokołu, przeszło kurs leczenia dłuższy niż czas trwania określony w protokole. Spośród tych pacjentów 16 miało ciągłą podwyższoną liczbę białych krwinek, 2 miały utrzymującą się gorączkę, a 12 nadal miało zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, które zapobiegały jelitom. Nowe zakażenie prowadzące do przedłużenia leczenia przeciwdrobnoustrojowego przez ponad 4 dni wystąpiło u 10 pacjentów, w tym u 2 pacjentów z zakażeniem w miejscu operacyjnym, 7 z nawracającym zakażeniem wewnątrzbrzusznym i z zakażeniem pozabrzusznym. Dwóch pacjentów z nawracającym zakażeniem śródbłonkowym również miało stale zwiększoną liczbę białych krwinek.
Główne i główne drugorzędne wyniki
Tabela 2. Tabela 2. Pierwotne i główne drugorzędne wyniki. Rysunek 2. Rycina 2. Krzywych czasu do wystąpienia Kaplana-Meiera dla pierwotnego wyniku złożonego, według grupy leczenia. Złożony pierwotny wynik był infekcją w miejscu operacyjnym, nawracającym śródbłonkiem infekcja lub śmierć.
Złożony pierwszorzędowy punkt końcowy zakażenia w miejscu operacji, nawracające zakażenie śródbłonkowe lub zgon nastąpił u 56 z 257 pacjentów w grupie eksperymentalnej (21,8%), w porównaniu z 58 z 260 pacjentów w grupie kontrolnej (22,3%) (różnica absolutna , -0,5 punktu procentowego, przedział ufności 95% [CI], -7,0 do 8,0, P = 0,92) (tabela 2). Analiza Kaplana-Meiera nie wykazała znaczącej różnicy między grupami w czasie do złożonego pierwotnego wyniku (ryc. 2).
Nie zaobserwowano istotnych różnic między grupami w częstości poszczególnych składników pierwotnego punktu końcowego infekcji w miejscu pracy (różnica bezwzględna, -2,2 punktu procentowego, 95% CI, -2,4 do 7,0; P = 0,43), nawracające śródbłonkowe zakażenie (różnica bezwzględna, 1,8 punktu procentowego, 95% CI, -4,5 do 7,8, P = 0,67) i śmierć (różnica bezwzględna, 0,4 punktu procentowego, 95% CI, -1,7 do 2,7; P = 0,99). Rozpoznanie zakażenia w miejscu pracy i nawracające zakażenie wewnątrzbrzuszne, ale nie śmierć, wystąpiło istotnie później w grupie kontrolnej niż w grupie eksperymentalnej (Tabela 2). Zgon wystąpił u 5 spośród 518 pacjentów w obu grupach łącznie (1,0%, 2 pacjentów w grupie kontrolnej i 3 pacjentów w grupie eksperymentalnej) średnio po 18,7 . 0,4 dnia po procedurze kontroli źródła wskaźnika
[podobne: gefitynib, tabela pomiarów ciśnienia tętniczego, na czym polega leczenie kanałowe zęba ]