Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami mutacje 6,7 EGFR występowały częściej u kobiet, pacjentów z gruczolakorakami, u tych, którzy nigdy nie palili, oraz u Azjatów, z których wszyscy mieli najlepszą odpowiedź na gefitynib.14,17,19,20 Dwa małe, w prospektywnych, wieloośrodkowych badaniach dostosowano gefitynib do leczenia pierwszego rzutu lub po maksymalnie dwóch wcześniejszych schematach chemioterapii u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc z mutacjami EGFR.21,22 Wskaźniki odpowiedzi sięgały 75%, a roczne przeżycie wyniósł aż 79%. 21, 22 Co najmniej pięć dodatkowych prospektywnych, jednoinstytucjonalnych badań w Japonii dało podobne wyniki.23 Jednak wszystkie te badania miały stosunkowo krótki okres obserwacji i obejmowały niewielką liczbę wybranych pacjentów. Co więcej, większość badań przeprowadzono w Japonii, podczas gdy częstość mutacji EGFR w Europie nie została określona. Obecnie przedstawiamy prospektywne badanie przesiewowe pod kątem mutacji EGFR u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuc, przeprowadzonym przez hiszpańską grupę Lung Cancer Group. Zarejestrowaliśmy pacjentów z 129 ośrodków ze wszystkich regionów Hiszpanii i wykorzystaliśmy centralne laboratorium i bazę danych. Pacjentów z mutacjami EGFR rozważano pod kątem dostosowania leczenia erlotynibem i oceniano związek między mutacjami EGFR a wynikiem.
Metody
Pacjenci
Przeprowadziliśmy prospektywne badanie przesiewowe 2105 pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc w kierunku mutacji EGFR. Pacjenci z mutacjami byli następnie rozważani w leczeniu erlotynibem w dawce 150 mg na dobę do czasu progresji choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych działań niepożądanych. Rejestrację pacjentów w bazie danych, przegląd patologiczny i ocenę mutacji EGFR przeprowadzono centralnie w Katalońskim Instytucie Onkologii. Kryteria kwalifikowalności to rozpoznanie stadium IIIB z wysiękiem opłucnowym lub niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium IV. Historię palenia u pacjentów uzyskano w punkcie wyjściowym, a pacjentów zaklasyfikowano jako tych, którzy nigdy nie palili (<100 lifetime cigarettes), byłych palaczy (. rok od ustania) lub aktualnych palaczy (wciąż palących, lub <1 rok od zaprzestanie).
Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę. Zgodę uzyskano od komisji odwoławczej instytucji i komisji ds. Etyki w każdym szpitalu. Szczegółowe informacje na temat kryteriów włączenia i wykluczenia oraz leczenia i oceny znajdują się w Dodatku uzupełniającym, dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie.
Ocena mutacji EGFR
Łącznie przeanalizowano 2105 próbek tkanki nowotworowej od pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca: 2060 tkanek zatopionych w parafinie i 45 świeżych próbek. Wszystkie próbki zostały pobrane z oryginalnej biopsji, przed jakimkolwiek traktowaniem. Genomowy DNA pochodził z tkanki guza po laserowej mikrodysukcji (Palm Microlaser Technologies). Wyjściowe próbki krwi były dostępne od 164 pacjentów. DNA z surowicy, osocza lub obu izolowano przy użyciu zestawu QIAamp DNA Blood Mini Kit (Qiagen), zaczynając od 0,4 ml materiału.
W przypadku próbek tkankowych delecje w eksonie 19 (del 19) zostały określone przez analizę długości po amplifikacji reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) z użyciem startera znakowanego FAM w analizatorze DNA ABI Prism 3130 (Applied Biosystems)
[hasła pokrewne: odbudowa kości szczęki, nerwiak zarodkowy, kto nie może zostać dawcą szpiku ]
Powiązane tematy z artykułem: kto nie może zostać dawcą szpiku nerwiak zarodkowy odbudowa kości szczęki