Spośród 112 pacjentów, którzy zostali uznani za kwalifikujących się, ale nie zostali przypisani do grupy badanej, głównymi przyczynami wykluczenia były stężenie kreatyniny w surowicy wyższe niż 1,5-krotność górnej granicy zakresu referencyjnego lub klirens kreatyniny wynoszący 60 ml na minutę. lub mniej; nowo zdiagnozowane przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego, które nie zostały ostatecznie leczone chirurgicznie lub radioterapią; lub bezwzględna liczba neutrofilów mniejsza niż 2,0 x 109 na litr, liczba płytek krwi mniejsza niż 100 x 109 na litr lub poziom hemoglobiny mniejszy niż 10 g na decylitr. W sumie 63 pacjentów leczonych gefitinibem nadal otrzymywało gefitynib po progresji choroby, a pacjent, który był leczony paklitakselem karboplatyną nadal otrzymywał karboplatynę-paklitaksel po progresji choroby, ponieważ badacz uważał, że leczenie przynosi korzyść. Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka demograficzna i wyjściowa w populacji, której celem jest leczenie. Od marca 2006 r. Do października 2007 r. Losowo przydzielono losowo 1217 pacjentów z 87 centrów w Hongkongu, w Chinach, Indonezji, Japonii, Malezji, Filipinach, Singapurze, Tajlandii i Tajlandii (ryc. 1). Obie grupy były dobrze zrównoważone pod względem cech demograficznych i wyjściowych (tabela 1). Średni czas leczenia wynosił 6,4 miesiąca (mediana, 5,6, zakres od 0,1 do 22,8) dla gefitynibu i 3,4 miesiąca (mediana 4,1; zakres 0,7 do 5,8) dla paklitakselu karboplatyna. Mediana liczby cykli leczenia w grupie karboplatyna-paklitaksel wynosiła sześć. W dniu zakończenia zbierania danych (14 kwietnia 2008 r.), Ogółem 24,5% pacjentów z grupy gefitinibu kontynuowało leczenie badane; wszyscy pacjenci z grupy karboplatyna-paklitaksel przerwali podawanie leków. Po przerwaniu przydzielonego leczenia w dowolnym momencie w trakcie badania, 38,9% pacjentów z grupy gefitinibu otrzymywało paklitaksel z karboplatyną, a 39,5% pacjentów z grupy paklitakselu karboplatyna otrzymywało inhibitor kinazy tyrozynowej EGFR; 10,5% pacjentów z grupy gefitinibu i 14,0% pacjentów z grupy karboplatyna-paklitaksel otrzymało inne leki przeciwnowotworowe.
Skuteczność
Rysunek 2. Rysunek 2. Krzywe Kaplana-Meiera dla przeżycia bez progresji. Krzywe Kaplana-Meiera dla przeżycia wolnego od progresji przedstawiono dla całej populacji (Panel A), pacjentów, którzy byli dodatni pod względem mutacji EGFR (Panel B), pacjentów, którzy byli ujemni pod względem mutacji EGFR (Panel C) i pacjentów z nieznanym Status mutacji EGFR (panel D). Analizy przeprowadzono na podstawie populacji, która miała zamiar leczyć. W odniesieniu do całej populacji, wyniki wspomagających analiz wtórnych (w tym test log-rank, który jest ważny zgodnie z hipotezą zerową, nawet gdy zagrożenia nie są proporcjonalne, i analiza w populacji z protokołem) były zgodne z wynikiem podstawowa analiza. Współczynniki zagrożenia zostały obliczone przy użyciu modelu proporcjonalnych hazardów Coxa, ze statusem wydajności WHO (0 lub lub 2), historii palenia (niepalący lub były palący światło) i płci jako współzmiennymi. EGFR oznacza receptor naskórkowego czynnika wzrostu.
Średni okres obserwacji dla przeżycia wolnego od progresji wynosił 5,6 miesiąca
[przypisy: Pompy insulinowe, dentofobia, oprogramowanie stomatologiczne ]
Powiązane tematy z artykułem: dentofobia oprogramowanie stomatologiczne Pompy insulinowe