OSTRY NIEZYT NOSA (Rbinitis acuta) Ostry nieżyt nosa, zwany pospolicie katarem, jest najczęstszym schorzeniem nosa i jednym z najbardziej rozpowszechnionych cierpień człowieka. Dokładna i pewna etiologia tego schorzenia jest jeszcze do tej pory nieznana. Istnieją trzy teorie: . l ) zakaźna, 2) z oziębienia ustroju, 3) pośrednia, najczęściej przyjmowana z oziębienia ustroju i następowego zakażenia. Bez wątpienia ostry nieżyt nosa jest chorobą zakaźną, wywołaną przez bakterie dostające się do nosa z otaczającego powietrza i przebywające na błonie śluzowej nosa jako saprofity. Wskutek szkodliwego wpływu zimna, np. szybkiej zmiany temperatury z ciepłej na zimną, oziębienia nóg itp. oraz działania bakterii, obniża się obronność błony śluzowej nosa i występuje ostry nieżyt nosa. Samo oziębienie ustroju nie wywołuje ostrego. nieżytu nosa, czego dowodem jest to, że u ludzi w krajach podbiegunowych, u alpinistów, taterników mimo oziębienia częstokroć dłuższy czas trwającego, nie spostrzega się prawie ostrego nieżytu nosa. Wystąpić mogą jedynie szybko ustępujące podrażnienia błony śluzowej nosa z kilkakrotnym kichaniem i dość obfitą surowiczą wydzieliną. [hasła pokrewne: dinoprost, Wąsonogi, niacynamid ]
Powiązane tematy z artykułem: dinoprost niacynamid Wąsonogi