Tofacitinib kontra metotreksat w reumatoidalnym zapaleniu stawów AD 8

Wszystkie cztery zgony zostały szczegółowo opisane w Rozdziale 5 Dodatku Uzupełniającego. Po 24 miesiącach obserwowano zmniejszenie całkowitej bezwzględnej liczby neutrofilów i zwiększenie średniego stężenia kreatyniny w surowicy we wszystkich grupach. Stężenia kreatyniny w surowicy wzrosły od poziomu podstawowego o 33% lub więcej u 37 z 373 pacjentów, którzy otrzymali 5 mg tofacitinibu (9,9%) oraz u 38 z 397 pacjentów, którzy otrzymali 10 mg tofacitinibu (9,6%), w porównaniu z 5 z 186 pacjentów którzy otrzymali metotreksat (2,7%). Wzrost poziomu kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do wartości wyjściowej potwierdzono za pomocą dwóch następujących po sobie badań u 6 pacjentów w grupie otrzymującej tofacitinib w dawce 5 mg oraz u 11 pacjentów w grupie otrzymującej tofacitinib w dawce 10 mg, w porównaniu z brakiem pacjentów w metotreksatem. Grupa. W miesiącach od 0 do 24, średni poziom cholesterolu lipoprotein o małej gęstośc i wzrósł o 18,6%, 21,6% i 3,9% w grupie 5-mg tofacitinibu, 10-mg tofacitinibu i metotreksatu, odpowiednio; Poziom cholesterolu w lipoproteinach o dużej gęstości wzrósł odpowiednio o 16,8%, 17,4% i 7,0%. Zwiększenie aminotransferazy asparaginianowej lub aminotransferazy alaninowej do 3 lub więcej razy ponad górną granicę prawidłowego zakresu było rzadkie i podobne częstości w grupach (tabela S7 w Dodatku uzupełniającym).
Dyskusja
Minimalna klinicznie istotna różnica w zmodyfikowanym całkowitym wyniku Sharpa wynosi 4,6 punktu, 21 to 1% maksymalnej liczby punktów. W naszym badaniu różnice w zmodyfikowanym całkowitym wyniku skali Sharp były mniejsze niż minimalna istotna klinicznie różnica i mniej niż 1% maksymalnej liczby punktów. Zakres obserwowanych zmian był podobny do obserwowanego w innych badaniach biologicznych DMARDs.10, 22-24
Przedstawione tu wyniki kontrastują z wynikami dwóch prób leflunomidu w dawce 20 mg na dobę w po równaniu z metotreksatem (do maksymalnej dawki 15 mg na tydzień) u pacjentów z długotrwałym reumatoidalnym zapaleniem stawów. W jednym badaniu 24 odpowiedzi kliniczne, czynnościowe i radiologiczne były podobne w przypadku dwóch leków. W drugim badaniu nie zgłoszono 25 odpowiedzi ACR, ale poprawa w czułości i obrzęk stawów, jak również ogólna ocena pacjenta i lekarza, była podobna w przypadku dwóch terapii; metotreksat okazał się skuteczniejszy w zmniejszaniu progresji radiologicznej. W badaniu tocilizumabu w porównaniu z metotreksatem 26 monoterapii tocilizumabem wiązało się z lepszymi odpowiedziami ACR 20, ACR 50 i ACR 70 w porównaniu do monoterapii metotreksatem, ale nie uzyskano radiogramów.
Zachowanie strukturalnego zachowania obserwowane podczas monoterapii tofacitinibem w naszej próbie rozszerza wyniki badania ORAL Scan, w którym wzięli udział pacjenci z reumatoidalnym zapaleniem stawów i niewystarczającą odpowiedzią na metotreksat. [więcej w: zaburzenia si objawy, proteza szkieletowa na zasuwach, na czym polega leczenie kanałowe zęba ]